EISE EISINGA DE VERLICHTING IN NED.

EISE MOLENAAR EN MOLENBOUWER

"Mijn grootste belangstelling ging uit naar de molen. Als kind heb ik uren op de Molepôle doorgebracht. Die eerste keer binnen in de molen kan ik mij nog heel goed herinneren." Schilderij van Foppe van Popta.

"Kom maar mee naar buiten dan gaan we op ontdekkingsreis langs de hemel." Langs de oever van de Trekvaart leren Eise en zijn vrienden de grote ontdekkers kennen. Wie is wie?

“Ik wil een molen maken”, zei ik op een dag tegen mijn vader, ”een echte molen met raderen en wieken die draaien.” “Dan moet je eerst een plan maken, ‘voersint eer ghij begint’”, dat was een vast gezegde van mijn vader. “Dat heb ik al gedaan, kijk maar.” Illustratie Alco Carolus.

 EISE MOLENAAR EN MOLENBOUWER

Het zolderkamertje waar ik sliep had twee dakramen.Ik noemde ze het dakraam van de opkomende- en het dakraam van de ondergaande zon.De ‘opgaande zon’ zag uit op herberg ‘De Vergulde Hoorn’ en de molen en door het dakraam van de ‘ondergaande zon’ zag je de  kerk. Ik had een voorkeur voor het dakraam van ‘de opgaande zon’.Wat heb ik er vaak voor gestaan! Daar was van alles te beleven.

Voor de ‘Vergulde Hoorn’ was namelijk een aanlegplaats voor trekschuiten. Het was er een komen en gaan van reizigers. En ook op het dak van de herberg  was het druk. Ieder voorjaar nestelden ooievaars op een van de schoorstenen.  Ik kon er tijden naar kijken. Ze maakten me blij en gelukkig met hun geklepper.Als ze in de herfst vertrokken omdat het hier te koud was vond ik dat niet leuk, maar als ze in het voorjaar terugkwamen was het feest. Ze maken je niet alleen blij en gelukkig , maar ze zijn ook trouw. Geen mooiere vogel dan een ooievaar !

Maar mijn grootste belangstelling ging toch uit naar de molen.

Als kind heb ik uren op de Molepôle doorgebracht.

Die eerste keer binnen in de molen kan ik mij nog heel goed herinneren.

Wanneer ik er aan terugdenk, zie ik de as, de grote en kleine tandraderen, en de geweldige molensteen weer voor me.

En het geluid van de draaiende raderen heb ik weer in mijn oren.

Na elk bezoek tekende ik wat ik had gezien.

“Ik wil een molen maken”, zei ik op een dag tegen mijn vader, ”een echte molen met raderen en wieken die draaien.” “Dan moet je eerst een plan maken, ‘voersint eer ghij begint’”, dat was een vast gezegde van mijn vader. 

“Dat heb ik al gedaan, kijk maar”, en ik sloeg mijn tekenboek open. Ik had de molen van buiten en van binnen zo goed mogelijk nagetekend.

 ”Je hebt het heel goed gedaan, maar een model van een molen maken, is veel moeilijker dan een model tekenen. 

En een houten tandwiel maken is een heel precies en moeilijk handwerk, er komt veel rekenwerk aan te pas. Misschien kun je eerst eens iets eenvoudigers maken.” 

“En toch wil ik het”, hield ik vol.

‘s-Avonds hoorde ik mijn vader tegen mijn moeder zeggen: ”als die jongen wat wil, kun je hem niet op andere gedachten brengen, hij zal het nog ver schoppen”.

Mijn vader hield ervan modellen te bouwen. 

Hij had al eens een model van een galjoen schip gebouwd en nog niet zo lang geleden had hij een voet-draaibank gemaakt.

“Goed Eise, ik zal je helpen, maar gemakkelijk is het niet”.

Samen met mijn vader tekende en berekende ik de maten van de wieken, tandraderen, assen en al die andere onderdelen.

Toen het plan op papier stond, begon het eigenlijke werk. 

Nog nooit  had ik hoepels en schijven gezaagd en zonder hulp van mijn vader was het ook nooit gelukt. En in die hoepels en schijven timmerde ik spijkers die als tanden dienst moesten doen. Als ik een schijf klaar had, kwam mijn vader en mat de afstand tussen alle spijkers precies na. Hoe vaak ik het werk moest overdoen weet ik niet meer.

Ruim een jaar later was de molen klaar. Toen heb ik molenaar Wind uitgenodigd om te komen kijken.

Hij kon zijn ogen bijna niet geloven, want daar stond zijn molen in het klein.

“Ik ben molenaar”, zei hij, “maar jij bent nu molenaar en molenbouwer”.

Toen hij vertrok nodigde hij mij uit om de volgende dag naar de molen te komen en vooral de bouwtekening van mijn molen mee te nemen. 

“Want” zo zei hij : “Ik heb een verrassing voor je”. 

                                        EISES DIGITALE SCHATKIST

         LEES, KIJK, DOE EN ONTDEK

 

 

Molenaar Wind had wel een heel toepasselijke naam, want de energie die hij nodig had voor zijn molen werd geleverd door de wind. Ja, hij leefde van de wind! 

Er zijn verschillende soorten energie: windenergie, zonne-energie, geluidsenergie en elektrische energie. 

👍Met alle vormen van energie maak je kennis op de site van schooltv :http://www.schooltv.nl/beeldbank/clip/20051031_energie01

👍Een clip over energiebronnen . Hoe kun je energie opwekken? 

Energiebronnen

 👍Wat worden de energiebronnen van de toekomst? Om energie op te wekken hebben we een energiebron nodig, zoals brandstof. Maar wat als alle brandstof in de toekomst op raakt? Gelukkig hebben we veel nieuwe manieren gevonden om energie op te wekken. Varkensmest bijvoorbeeld! Welke manieren nog meer? 

Dat zie je hier: Groene energie

                                                    .

Icarus en zijn vader Daedalus ontsnappen van Kreta. Icarus vliegt echter te dicht bij de zon, waardoor de was van zijn vleugels smelt, vleugels en stort in zee.
Daedalus blikt al vliegend omhoog en ziet tot zijn schrik hoe Icarus uit de lucht tuimelt
Een haven met twee grote schepen. Een groep vissers hangt hun netten te drogen op en telt hun vangst. Op de achtergrond een stad. In de lucht de val van Icarus.
Icarus valt halsoverkop uit de lucht, zijn vader Daedalus vliegt een stukje verderop en ziet het ongeluk gebeuren. Op het land kijken boeren en herders omhoog.
Rivierlandschap met zeilboten op het water. In de lucht ziet de gevleugelde Daedalus zijn zoon Icarus naar beneden vallen.

Nieuwe reacties

02.12 | 08:37

Deze korte impressie smaakt naar veel meer!!

27.10 | 21:28

Ik haw krekt yn in lêzing fan Meinte Vierstra heard oer Eise Eisinga dy't...

06.02 | 13:45

Tige interessant Meinte, likas de oare stikjes. De formule is ek goed. Koart mar kreftig

21.12 | 13:01

Zo knap als Eise is om de ruimte in te kijken, zo knap is Meinte om de di...