EISE EISINGA
ICOON VAN DE VERLICHTING
BRENGT KERNWAARDEN VAN DE VERLICHTING IN DE PRAKTIJK ALS
2. BOUWMEESTER VAN HET STADSARMENHUIS
Het mensonterende
en uitzichtloze leven vond ik een schandaal omdat het niet door natuurgeweld werd veroorzaakt, maar door geweld dat mensen elkaar en met instemming van een goddelijke wet aandeden.
Als lid van de Vroedschap moest ik als armvoogd de zorg voor de armen in de stad te organiseren.
Dat wilde ik, geinspireerd door mijn helden van de Verlichting, graag doen en kreeg de opdracht een stadsarmenhuis te bouwen waar armen leren, sober,
geduldig, godvruchtig, ijverig en met respect voor de hoger geplaatsten te leven.
Bij de opening
in 1785 werd een muursteen onthuld:
”Hier neemt weldadigheid de nooddruft in haar hoede,
de nijvre kust haar hand, de luiaard prijs haar roede’
Taeke sprak mij er op aan: ”Weldadigheid, ben jij dat en
wie ben ik, de nijvre, de luiaard?
De goddelijke wet, met sierlijke letters in steen gebeiteld,
waren voor de eeuwigheid bedoeld.
Evenals bij de bouwopdracht had ik nu opnieuw gezwegen en wie zwijgt stemt toe.
Ik was ontdaan. Ik had Taeke verraden. Zijn wrok en haat richtten zich nu op mij
De goddelijke wet staat ook na 250 jaar
nog steeds in het stadsarmenhuis.
Het vervult
mij met schaamte en afschuw.
Lees verder EISE VERTELT 57 Bouw
stadsarmenhuis
VERVOLG: REVOLUTIE
FRYSLAN 6 crisis in stad-vroedschap en universiteit